Dit was 'n op en af ry dag, en die slegste was die lughawe trippie, Danie is weer weg na die noorde kant van die dwars streep toe, en ek bly bietjie agter v kuier en handjie bysit. Dis nie lekker nie, dis nou die koebaai se gedeelte, maar ek tel altyd die naweke, net 5, dan is my anderhelfte weer aan dieselle kant as ek. Dan gaan ons lekker bos toe, jayyyy, kannie wag nie.
En in 'n omesientjie swaai daai ou verhaal om soos 'n pendulum, tiktok eendag verlang ek suid en tiktok die ander dag verlang ek noord . . . en ek wil hier wees en ek wil daar wees en die kloon gedagte kom weer op ini kop . . . en daai teleporting masjien wat iemand nog moet bou . . . en moet tog nie vergeet van die rewind knoppie nie, ek sal sooooo graag daai rewind knoppie wou uittoets, en ek dink, se nou dit werk nie, sal ek weer kan rewind? En dan dink ek weer . . . daar is net een pad, en dis reality, so nou is dit maar weer vorentoe, krom rug teen die storm winde beur ons vorentoe, hande en kniee nerfaf gesukkel om regop te bly . . .
So om my eie hartjie te troos gaan soek ek toe daai Magnolia boom wat iewers vir my wag, ek weet net nie waar hy wegkruip nie. Ek loop mooies raak, maar nie ligpienk nie, ek wil 'n ligpienke he en ek sal nie settle vir tweedebeste nie, so more soek ek voort.
In my agterkop, my lief se beeld, ek mis jou klaar, ek loop in my gedagtes met jou en gesels, jy's op die vliegtuig en treetjie vir treetjie vlieg jy verder weg . . . En ek se vir jou: My man, moenie bekommerd wees oor my nie, ek sal dit maak, jy's die ene wie se bekommernisse ek wil wegvee, ek is so lief vir jou, ek se dankie vir die vele kere wat jy my dra, nou moet ons teen mekaar aan leun en deurdruk al is ons duisende kilometers ver van mekaar af ons doen dit nogsteeds saam saam soos altyd van tevore.
In my gedagtes vat ek jou hand . . .
No comments:
Post a Comment