Ek sit vanmore hier met my 2de koppie koffie en ek gee eers terugvoering;
Mienke het 'coxsakie hand, mouth and foot disease', dit gaan goed met haar, mamma probeer om nie aan te steek nie en ouma bid dat dit nie erger sal word nie en mamma dit nie sal kry nie. Dokter sê dit sal niks aan sussie doen nie maar sal nie goed vir Minette wees om dit te kry nie. Dit steek eers aan as die blasies stukkend gaan, so die lê nog voor.
Nou mens sal nou nooit weet hoekom hierdie goed moet gebeur nie maar dis nou maar so, toe onthou ek die wat 'n ou Vietnamese man die ander aand op die TV in 'n fliek gesê het, dit gaan min of meer so:
Die lewe is soos 'n opdraande pad, as jy elke keer 'n afdraai kies omdat jy moeg geklim raak en ander weë volg wat vir jou makliker is, sal daar net nog 'n afdraai pad kom en nog een en so sal jy nooit by jou bestemming uitkom nie.
So nou kyk ons maar die dinge in die pad so vierkantig ini oë en ons hou aan klim vorentoe na ons bestemming toe.
Kom terug op die hoofpad, die reguit ene, die regte ene, nie so maklike ene nie, bytvas en klim hom saam so hand aan hand met jou Skepper en maak dit tot by jou bestemming.
Lekker dag vir julle almal, ek groet eers met my koue koffie ini hand.
Iretha
No comments:
Post a Comment