I need, and I receive . . .

Have you ever stared into the eyes of a loved one and notice the God consciousness staring right back at you through human eyes? 

Have you ever return that consciousness with love?

Have you ever shared that message with someone who need to know what you are about? 

Have you met that person, your person? Your twin flame?

I am back in the hush and rush of the city, I struggle to survive the chase to nothing, only to come home in the evenings and feel drained and tired. To try and regain sanity, I am still in myself, but the disturbing noice of the rush and the struggle of others refuse to leave my ears, I waited until the whee ours of the night to let the still wispers of my soul meet with me, so I can eventually calm down and be with my inner self. Heal what the day had ripped out of me, and pray for the souls who no longer know what is wrong with the rush, who no longer know what peace are about, who are robbed of this one thing I managed to find on the other side.

I know who and what I need;

I need to make peace with the rush and practice my inner strenth,

I need my consiousness to stand strong,

I need you,

I need to stare into your eyes, drown myself into the love I see and feel, regocnise your soul,

I need to regain my peace,

I need the surrounding of your arms,

I need the security of your presence,

I need to hear the words you speak,

I need our solitude,

I need tranquility. 

I need to remember to live life every day and not waiting for the right tomorrow. Now is the reality, now is what you are, now is right here. Fill the spaces between the wait's for the next best time, next best moment, next best day, with moments that count. 

And while I am here in the now, making my needs reality, the answer jumps to mind . . .

And the angel with archery wings, aim, and shoot an arrow to tomorrow's sun . . . 

Now, all af a sudden I understand the message; to shoot for tomorrows sun you will miss today's . . . 

In a dream, about a week ago, I received these words . . . 

'The angel with the archery wings, shoot the arrow to tomorrow's sun' 

and I did not get it right away, now I do. 

I will no longer miss today, by waiting for tomorrow, I will plan for tomorrow but not let it make me waiste today. Too many todays are waisted on waiting for tomorrows . . . 

These are my own words, they come to me through my soul, me being me, and listening to the wispers of my inner self. 

I started to write this piece not knowing where it was leading me to, well here I am, my message is shared.

In kort, ek verlang na my man, die stad maak my klaar en my droom het nou betekenis en ek maak die tussen in leemtes vol met vreugde en dade, tyd saam met my geliefdes hier. Ek probeer my bes om die  harwar met goeie herinneringe en 'impressions' te 'equal'. 

Shoot for tomorrow's sun, but stand under today's while doing so . . . 

Groetnis

Iretha

Tong-ini-kies-tiptoe-bravery-en-self love . . .

'Bravery' kom in baie verskillende maniere, die brawe held kom ons sê sommer Wolraad Woltemade wie op sy perd gespring het, en mense uit die storm see gered het, en toe verdrink hy en sy arme perd,  Rageltjie de Beer wie haar boetie in die miershoop ingegrawe het en self verkluim het, maar dis nie braafheid waaroor ek wil praat nie.

Ek wil praat oor braaf wees op 'n heel ander manier. 

Dalk een van my ou onderwerpe, maar hier kom hy. 

Braaf is om daai 'fit in mask' af te haal en jou eie persoonlikheid en mens wees te laat skyn. Dit kan dalk 'n sommige mense se oë 'n dom besluit wees, mense mag nie daarvan hou nie, hulle mag agter jou rug praat, hulle mag selfs staar of jou die koue skouer gee, want jy pas dan nou nie so lekker in nie.

Te .... met inpas, dit sal jaloesie wees vir jou brawe 'move' om te wees wat jy is en hulle is te bang om so te wees, te bang vir verwerping, te bang om nie meer deel van die 'crowd' te wees nie . . .

Maak jou eie 'crowd', maak jou eie groep van vriende wie nie voorgee om 'in' te wees nie, stres loos, gelukkige mense. Dit skep die geleentheid om 'n dieper konneksie met jouself en ander te maak. Dit vat regte egte 'bravery' om nie 'cool' te brobeer wees nie. Maar natuurlik dink ek ek is 'cool' op my manier. So word jy dan 'n onsigbare magneet vwat ander die 'guts' gee om ook hulself in hul eie 'uncool' manier te wees. Dit is verseker 'n manier om dalk bietjie eensaamheid te bring maar 'n sekerder manier om opregte mense in jou nuwe kring in te bring. 

Ek voel dat as ek vir iemand 'n kompliment gee is dit regtig opreg bedoel, so as ek v jou sê jy lyk mooi vandag dan het jy my woord dat jy regtig vandag mooi lyk in my oë, en ek gee nie om wat ander mense sien nie. My sien is my realiteit. Dis vir my opreg, want dit kom reguit uit my hart uit. Dis die soort mense wie in my lewe is, en as dit nie so is nie, dit is wat my oë sien, so dis my realiteit. En dan daardie onbeskaamde woorde, as jy nie opreg is nie en jy bars my bubble is jy uit nie ek nie. 

Dan is daar daai een ander ding, jy lees dit baie, hoor dit baie maar die dag as dit insink, mater, dan weet jy dit. Net jammer dit vat gewoonlik jare om by te kom.

Hulle noem dit 'SELF LOVE'

Om lief te wees vir jouself, (iets wat ons ons kinders moet leer, van kleins af al) jou liggaan en wie jy is, is nie die verwaande eie ek wie se, uhm, nie stink nie, lol, nee ek praat van die aanvaarding van dis my lyf waarin my siel woon en dis die waarvoor ons moet lief wees, knoppe, walletjies, kolletjies en als. Ons is nooit tevrede met ons voorkoms nie, want jy loop en vergelyk jouself mos heeldag met ander en veral daai perfekte lyfies van die winkel poppe en dan praat ek nie eens van die ge-photoshop-te modelle in ons tydskrifte nie. 

Vandag moet ek bieg, dit het my 47 jaar gevat om wakker te raak. Ek kyk vir myself en ek dink, ek is mooi, ek is so spesiaal. Ek is nie dieselfde as enige iemand anders nie. En ek besef ek wil nie wees nie. Ek is geseënd om iemand te hê wie lief is vir my net soos ek is. Dankie daarvoor. En ek is lief vir myself.

Dis moeilik om dit in woorde om te sit, ons dink altyd ons maats sal gaan soek vir 'n beter jonger model wie minder 'bakwerk' (soos in panelbeating) nodig sal hê, maar as jy jou liggaam dra met trots en met selfversekering en tevredenheid sal jy net so mooi vir die ander in jou lewe wees. 

Kyk vandag met ander oë na jouself in die spieël, en ek sê nie gaan staan en herhaal 20 keer, ek is mooi nie, kyk net mooi, jy sal deur die self afbrekende kretiek kan sien. Jy is pragtig my maat, want as ek is, is jy ook, en as jy besonders geseënd is met uitsonderlike gelaats trekke en kurwes, good for you, werk aan jou persoonlikheid.

Oeps, en ek gaan nie daai laaste opmerking delete nie want ek praat vandag met die van ons wie soos ek is. 

So my liewe vriende, as jy deur jou tekortkominge ( in jou oë) kan sien en leer om lief te wees vir wat jy het, het jy als. 

En ek wuif julle koebaai vir nou.

Die mooiste groete van die ander kant af.

Mwah

Iretha

PS

Kom ons wees soos die mense van Rosetta, ons werk deur die dag, siesta as ons kan, en na werk spandeer ons tyd saam met ons beste vriende, drink 'n glasie, eet lekker kos en kry genoeg rus deur die nag, dis medesyne vir die liggaam en siel, en 'n gesonde siel huisves 'n gesonde liggaam.

Dit werk!

Vir die van julle wie my vorige post gelees het . . . dit het gewerk! 

Almal wie ek raakgeloop het, die hele dag lank, was opgewek en vrolik! 

Jay, ek gaan dit volhou. Hoe amazing is dit nie om so deur die lewe te gaan nie . . . 

Keep on smiling!

Iretha 

Lig daai spirit

Het jy al agtergekom hoe jy suur mense met jou stemtoon kan draai?

Ek bel vanmore 'n redelike trae ou met so-'n-trae-manier -van-praaaat, en ek sê vir hom, good morning, how are you this morning, met my beste opgewekste stemmetjie en hy trek weg en babbel vrolik voort.

Die ander dag praat ek met so 'n teemirige tannie wie vreeslik staaadig praat en toe ek weer bel sê ek vir haar, môre môre tannie, wat 'n lieflike dag! En wraggies, nog stadig maar met baie meer spoed kom die, Hi, Iretha, ja dit is nogal 'n lieflike dag. Whaau! 

So my vrolikheid is aansteeklik oor die foon, vandag moet ek dorp toe en gaan dit oral probeer! Ek gaan 'n paar mense op vrolik vandag. 

Kom ons almal doen dit en lig bietjie hierdie Dinsdag se spirit.

Ek moet sê dit lig nogal my bedrukte wag-nogsteeds-vir-my-paspoort spirit ook.

Mag julle almal 'n uitmuntende daggie hê!

Mwah

Iretha

Skelm loertjie in my huisie hier in SA

More ewenaar vriende, duskant en anner kant, 

Ek sit 'ge-trap' hier in SA, agv my paspoort aansoek wat om die een of ander rede vreeslik lank vat, en elke dag as ek nou klaar gebel en gestress het daaroor, dan speel ek ini huis, die strate maak my op.

Ek en die elektriese boor en die hammer en skriewe en spykers is nou weer hernude kennisse.

Ek het besluit om ons ou plekkie hier 'n Bohemian look te gee en tot dusver speel ek net met die goedjies wat ek het, het nog minimaal gekoop, en die verf sessie stel ek nog uit . . . Dink dis te permanent om dit te waag voor ek 100% seker is. 

Hier is 'n paar fotos . . . 

'n Serpie en my favourite boeke op 'n hopie op die heater (om hom weg te steek) getooi met my krale en 'n kers . . . dit was die eerste stappie . . . 

Toe maak ek die spierwit oorgetrekte bed bietjie vrolik met nog lappe . . .

Oulike juwele kassie wat op my gespring het by Sotran Meubels . . .

Toe koop ek sommer 2!

Love hulle, want ek het mos baie goetertjies om daarin te pak . . .

Gister, hang ek toe die antieke handdoekrak wat in my pad staan teen die kaal muur langs Johnny, Johnny is die kameelperd wie ons van Okahandja af gevolg het, 1000 km ver het sy kop by die venster uit gesteek en vir baie vermaak gesorg.

Intussen speel ek verder, gaan vandag kleurville serpe soek om aan mekaar te stik vir die nuwe kombuis gordyne, die wat nou daar is is bietjie vaal van die skerp oggend son . . . 

Dis nou nie eintlik kombuis gordyne nie maar doen die ding en skep so 'n ouma gevoel, ek is mos 'n ouma. 

Dalk as ek weer die bevlieging kry sal ek die res met julle deel. 

Dis nou hoe ek ons klein 'granny flat' in ons eie huis se agterplaas toor om karakter in 'n klein plekkie te kry, en raai wat, my man is mal daaroor! 

Julle moet dit ervaar om te kan waardeer, die lekker gevoel het noggie naam nie, ek word soggens wakker en voel of ek deel van 'n uitstalling is, lmga.

Tot volgende keer.

Iretha 

Na 20 jaar

Gister was ons 20 ste jaar van getroud wees.

Op daai Vrydag 20 jaar gelede het ek jou 2 maal getrou, eenkeer ini hof en een keer ini kerk voor God. Daar het ek met gesmeerde makeup ja gesê, (weer trou was nie op my agenda nie, nie na wat ek deur was nie, ek wou myself en my kind beskerm teen nog seer en teleurstelling, maar jy het aangehou en aangehou tot ek ingegee het) en toe sê ek 2 keer ja op een dag. Ja vir jou, ja vir botter en vir wors. 

Wors het gekom en botter het weer beter kom maak en so met botter en wors is ons nou al 20 jaar saam. En ek dink dis die dat ons nie verwagtinge vir die huwelik stel nie dat ons so ver gekom het. Ons verwag nie dat dinge moet wees nie, dit is net, ons verwag nie veel van mekaar nie, net liefde en vertroue. Ons stel nie vereistes nie, ons is net. Want ons is mos net ons, ons is mos net gelukkig, ons is mos net vir mekaar. Ons trek in dieselle rigting, sonder om te veel te dink. Ons vul mekaar aan en gee raad oor en weer sonder om af te breek, ons bou mekaar ons hande altyd inmekeer. 

Dis maklik saam met jou, al was die wors tye behoorlike wors tye. Die botter tye dan maar altyd weer beter en beter. 

Daar is seker 'n resep vir gelukkig wees maar as ek nou moet gaan sit en dink wat dit is gaan dit nou skoor soek wees, so tussen my en my annerhelfte doen ons maar net die ding. Maar ek moet vandag vir hom sê, as dit nie vir sy toewyding en liefde vir my was nie sou dit nie kon wees nie en anders om. 

Ek wil dankie sê, dankie vir my kans vir geluk en dankie vir jou. My hart is vol. Ek is gelukkig want ek wil wees, die reuk van die 20 rooi rose in die vaas in my neusgate! Jy is die beste. Jy is my beste mater my vertroueling. Jy hou nie boek van die kwaad nie en jy is liewer vir my floors as vir my goed. Ek is lief vir jou met nukke en al, sonder dit sou jy mos nie jy gewees het nie. 

Ek is trots op jou, jy maak my lewe vol.

Ek het vir jou daai kombi bus gekoop as simbool van ons travels saam, ons lewe saam, 'n regte hippie kombi bus, om jou aan my free spirit te herinner en te sê, ek loop saam met jou, ek rys saam met jou ek leef saam met jou, my hart klop vir jou. Want ek wil en ek sal.

Ek klink nog 'n glasie borrels op ons, in die lewe en in die wat nog kom.

Love you lotz my lief.

Ek

Die view hier van my klip af . . .

Ek sit nou al 'n hele ruk op my klip en observe.

Ek kyk die mense wie verbygaan en die wie so om my klip sirkel en ek kyk en ek neemwaar en ek dink, ek lees en ek leer.

Toe kom ek tot 'n slotsom.

Elke een van die asempies is deur die Skepper geskape, volgens sy beeld en sy hand. Dit maak ons almal perfek, dan nie. Nou wat maak ons anders? Ons gees maak ons anders, ons omstandighede maak ons anders en ons denke maak ons anders as die ander. 

Die skapie lewe maak ander anders as ander, soos as jy nie die wêreld volg nie maar deur jou gees gely word is jy heel anders, die andersheid maak jou dan soms uitgeworpe voel. Of sommer die hele tyd. Wat as jou anders wees die regte manier is van anders wees? 

Hoe sal jy weet?

Ek weet hoe ek weet.

As jy gelukkig en happy voel in jou unieke anders wees, dan is jy reg. As jy lief het en geliefd is in jou andersheid is jy reg. 

Dis nie verkeerd om daar op die klip te sit en bietjie kop skoon te maak nie, maar as jy daar afklim, trek weer die vuurhoutjie en steek die ou kersie op en maak lig. Moenie die lig in ander se oë skyn en hulle laat wegskram van jou lig af nie. Skyn dit so dat hulle comfort vind in die kring wat jou lig om jou maak en jou sien as voorbeeld en jou wil na maak en ook 'n vuurhoutjie skraap om ander mense te wys hoe heerlik dit is om in jou eie lig te loop en die ander andersters outjies nader te trek of sommer sy aan sy te loop en so nog 'n groter ligkring te maak. Laat die lig jou sigbaar maak en besef dat in daardie lig almal perfekte gebalanseerde anderster is. En omdat die lig jou so sigbaar maak, loop mooi, wees mooi en sien mooi. Mooi goed word goed waarvoor jy lief word, en as jy liefde het is daar nie meer donkerte buite jou ligkring nie. 

Dis so lekker om in hierdie raaisels te skryf, maar vir my maak dit soveel sin. 

Ek voel gelukkig, lig en vol warmte, ek is lief vir julle, en ek het vuurhoutjies as joune natgereën het in trane of smart of bitterte. As daai kritiseerende wesens jou vuurhoutjie doodblaas voor jy hom by die pit kon kry, draai jou rug bietjie steek hom stilletjies aan, moet niemand wys nie, en bly doodstil, loop met jou liggie en gou sal ander agterkom daar is iets anders aan jou en hulle sal nie die liggie kan uitblaas nie, hulle sal in hulle stilligheid ook onwetend 'n kersie vat en saam begin stap, en met 'n skelm smile kan ons dan die ligkring nog groter maak. 

In ons ligkring is daar strelende hitte, liefde en respek vir andersheid, uniekheid en happieness. 

As jy vol geluk en liefde en vreugde is kan die aanslae maar kom, soos in die lewe is daar sommige omstandighede wat ons nie kan vermy nie, maar ons sal nie vrees nie, ons sal daardeur kom, kersie ini hand. Ons sal leer om die vrees daarvoor te laat gaan en te weet daar is 'n Groter hand wat ons daardeur sal dra. Ons moet leer deur sulke omstandighede, hoe gaan ons anders groei? Hoe gaan ons anders wees sonder om anders te wees? 

Anders is goed, maak jou tong vol met goedheid en smoor die kretiek en afbrekende woede woorde en spot dood in die donkerte van jou skaduwee. Ek noem dit my stilte. Ja ek dink ook baie aan bitchy things to say, maar ek probeer hard om my eie voorbeeld te volg. Ander se anders wees is nie noodwendig nodig om gekritiseer te word nie. Wys net jou lig en steek maar die kwaad in jou yin yang bietjie weg in die wit van jou lig. 

Mooiloop lesers.

Liefde

Iretha 

Huisplante . . .

Dis nou 'n geruime tyd dat ek niks hier geskryf het nie, elke keer as ek kom sit om te skryf dan stop my vingers op die key board. Nie omdat ek niks het om te sê nie maar omdat ek nie dit wat im my kop is wou neerpen nie.

Sien ek is op hierdie misie waar ek net positief en energiek probeer wees en dan kry ek hierdie oomblikke van - "WTF...... kan almal nie ophou en julle oë oopmaak nie?!" kan almal nie net ophou "K" en kerm nie? Klim van julle asses af en "be the difference you want"!!

Aaaag ek is mos maar siek en kan nie dit of dat doen nie! Jy sal siek wees solank as jy wil my tannie! Solank jy so dink en so voel, change your mind en lig daai boude!
Jy weet ons kry mos maar swaar, en kan nie A of B nie . . . jou kop sê vir jou om jouself te bejammer en dan sal dit so wees! Change your mind en lig jou boude!
Die lewe is so onregverdig . . . hy sal so bly as jy dit so geniet in jou smart my vriend!
 . . . . . en so kan ek heeldag sit en snert uitdink wat ek die laaste ruk gehoor het, ek wil skree -

Be the change, doen iets, en as jy te lui is, sit op jou gat en dink jouself weer positief! Jy lyk soos 'n verlepte huisplant wie nie die reëntjies en dou buite kan vang nie en die sonlig ontneem word en die wind nie die stof van jou blare af kan waai nie . . . en jou enigste genade is as die huisvrou jou bietjie lawe met water en jou afstof . . . of sy besluit jy is nie meer mooi genoeg nie, en jou in die asblik chuck!

Raai wat, jy is nie 'n huisplant nie, jy hang nie af van ander se genade nie, sit daar op jou boude en verbeel jou jy voel die lekker sonlig op jou gesig, die windjie in jou hare, die reëndruppeltjies op jou gesig . . . voel jou hartklop, jy lewe nou, vandag, hier.

Hou op om die lewe, en die mense, en die misdaad en wie ook al, te blameer vir jou situasie, jy is die meester van jou heil.

Vir my maats wie verstaan wat ek sê, deel dit met ander sodat ons meer huisplante buite in die natuur geplant kan kry ;-)

Sorry vir die raas maar nou is die ook uit my sisteem uit.

Ewenaar groete.

The artistic me ;-)

These days I am kind of exploding with ideas and if not writing this is what I do . . . 

Nou nie perfek nie maar ek geniet dit, seer vingers en all.

Ewenaar groete.

Meditation, water, writing and me . . .

There is the early morning writing that just let the words flow like 'magic' and then there are my bath tub . . .  

 

Your organised environment, the peace of all is done, the day is mine in front of my laptop . . .

 

Again : Meditation, water, writing and me . . .

 

What do these things have in common?

 

This is one of my writing secrets, when I reach that point of block, I take a nice bath, smelly things added.

 

This, in the beginning was never deliberately planned, it just happened. Drifting off, letting go of the sore muscles and the mind, I found myself planning. Anything, cleaning house, gardening, work, shopping, holidays etc. 

 

Then I discover that meditating near or in water is the best way for me.

 

Water is able to put me in some kind of trance. I can spend hours at end in the bathtub, and this here is a childhood habit of mine. Only freaking years later the acknowledgement came like a light switch flipped on!! 

 

I am meditating without noticing it! My breathing slow down, my heart rate drops, my whole mind, body and soul goes into a state of relaxation and meditation.

 

Then after about 20 minutes (or longer) of meditation the brilliant ideas and self inspiration make me jump up out of the water to go grab a pen and paper!

 

Needless to say, nowadays my note pad and pencil goes to bath with me ;-)

 

Then I thought, let me check this out and the first that appears on the search screen is: 

 

"Meditation and water are wedded forever" ~ Mobi Dick

 

(Uhmmmmm then my bathtub is just cool!)

 

Use this tool, it opened up endless opportunities for me . . .

 

PS

 

There are so many beautiful places, ponds, rivers, lakes, beaches, springs, pools . . . just picture them in your mind.

And then if you know the old plane me . . . it will be easy to understand . . . I use the bathtub!

This is me, and I am merely just sharing my 'tool' with friends like me.

                                                                                                                       

Iretha

Moedersdag

More is weer moedersdag

Moedersdag is vir my soos om aan die anderkant te bly - verdeeld . . .

Dis 'n eer om 'n ma te kan wees, dis nog beter om 'n ouma te wees . . .

Die asem-wegslaan oomblikke wat jy jou kleinkinders sien, daai mooi fototjie ontvang, en nou praat ek van die lekker tye. Daai teen die bors vasdruk en die liefde jou sommer so warm maak. Die voel van daai velletjie teen jou lippe en daai spoegbekkie soen . . . die mammie ouma, dis priceless. 

Daar is die liefde vir die enetjie wie nie by ons is nie maar saam met die ander oumas en mamma aan die anderkant van hierdie lewe vir ons wag . . . 

Dan op daai dag soos more, is daar die gemis van jou eie ma en oumas wie nie meer hier is nie en nou aan die ander, anderkat is. Jy sit stil, onthou, ruik hulle weer, kyk fototjies, al so verdof deur die jare dat jy jou oe op skrefies moet trek, en die kop maar die ander onthou moet invul. Ek weet hulle is soooo gelukkig waar hulle is, ek voel die vrede en vertroosting van hulle energie in my hart . . . en ek weet hulle verstaan ook hoe ons arme drommels hier op aarde voel en wil he ons moet weet van die heerlikheid aan die anderkant. 

En omdat ek aan die bokant van die ewenaar woon is ek gewoonlik nie moedersdag naby my mense nie maar hulle koester maar hier onder in my hart se punt rond. 

Oor die algemeen hou ek nie van die dag nie.

Dis die ou boodskappies wat dit spesiaal maak maar my ook elke soveel minute herinner aan my verdeeltheid.

Daar is net daai 15 tot 20 minute geselsie met my skoonma wie so dierbaar is en my lief is soos haar eie kind. Ma is daar om 'n ma vir my te wees. Dankie ma. (As ek nou verder skryf tel my ipad waterskade op).

Hierdie skoonma is seker die beste ene EVER! Ma luister en oordeel nie, Ma aanvaar my met floors and all. Dis onvoorwaardelike liefde en ek wens my kinders, skoon kinders, stiefkinders en kleinkinders kan eendag so oor my voel as ek die 80's slaan! Minette se eendag vir my, 'Ma weet, Ouma Soetie is amper vir my soos 'n vriendin!' Dis regtig waar ons almal gaan recharge. 

Dankie vir die Ma wat ek kan he. 

Nou op hierdie gemengde gevoelens noot, wil ek graag vir al my mamma en ouma lesers se, Gelukkige Moedersag maters. Ons het goed gedoen met ons kinders. Wat is groter om die DNA te sien wat oorgedra is, en nou is daar weer 'n smile op my gesig, dis uitsonderlik om te hoor, ma ons is dieselfde! Ma verstaan altyd (soms probeer ek hard maar slaag gewoonlik) 

Bravo aan al die mammas. 

En vir die van die vroutjies wie nog nie die eer van moederskap gesmaak het nie en vir wie moedersdag 'n swaar klip ini binneste is omdat daardie bondeltjie net nie wil kom nie, se ek : 

Byt vas, bid en glo. Wees rustig, daai pienkvoet sal kom as die tyd reg is. Onthou ons kan vra maar sal kry as dit tyd is. Ek dink aan julle ook vandag. 

En om te kan se: Gelukkige Moedersdag my kind, is 'n eer! 

Ewenaar groete.

                                     *******************************************************

Ek moes net hierdie prentjie vir julle bysit - laat my so dink aan daai goue oomblikke van saamspeel, kruiwa stoot, sand put speel en hande vier voet op die gras staan, klei speel en saam dans (en dan word ouma nog afgeneem vir die later lag!) Die klein handjie in myne wat se kom kyk en daar gaan jy maar saam want oumas doen dit mos maar. Die sticker op my foon vir die onthou en die nuwe blink ogies wat kyk maar nog nie kan praat of saamspeel nie. 

Speel saam . . .

Speel saam . . .

Sit down and close your eyes (dis nou as jy met toe oe kan lees), breathe deeply, feel yourself relaxing, breathe in breathe out . . .

Imagine a cool breeze blowing over your face . . .

Feel the comforting warm rays of the son on your body . . .

Look (oe toe) at the perfectly smooth white beach in front of you, see the calm blue water (nie soos by die weskus nie, soos by die eilande op die prentjies in boeke) 

Hear the slight sloesh sound of the waves . . .

Listen to the exotic bird's song . . . the breeze  . . . 

Inhale bright, fresh air, and when you exhale, imagine you are filling a biiiiig ball with dark, cloudy air, this is all your worries, concerns and negative energy being breathed out . . . 

Think of these things and as you breathe them out, let go of it, all into the big ball.

Continue until the ball is filled with dark cloudy air and your body completely filled with bright and fresh air, feel the energy, feel the weightlessness . . . 

Now let the ball go, let it go up in the air, far far away, until it disappear and you can no longer see it, . . . gone forever . . .

Now sit back and reach for your drink, a refreshing fruity cocktail of your taste . . .

Take a large sip, feel the refreshing cool liquid sliding down . . .

Now open your eyes  . . . 

Ek het probeer, hoop jy voel sommer stukke beter!

Mwah 

Vandag se quilting . .

Ek is omring deur boeke, paiere, notas en post-it's en gekleurde penne, ek lees hier "copy en paste" daar en probeer eenvormigheid bring aan dit wat ek "my boek" noem, die skerm is nie meer genoeg nie, ek moet dit nou in my hande vashou en die ware Jakob sien. Toe hol ek uit papier uit en nou skryf ek maar bietjie vir julle wat ek sien en ervaar.

Dis 'n laslappie mengelmoes wat kwilt moet raak, skuif hier pas daar en die aanmekaar sit met die grootste sorg is die ergste konsentrasie. As als bymekaar kan kom en ek daai deurstik werk gedoen het en niks dit meer uitmekaar kan torring nie en ek weet dis vol sagte stopsel vir snoesig lees en die binneste warm maak dan sal ek ook so aanmekaar en in een stuk wees. 'n Kunswerk.

Ek sit en ek lees goed wat ek al vergeet ek geskryf het, ek sien planne wat ek gemaak het maar wat anders uitgewerk het, groot hartsere wat ek nie kan vergeet nie, ek sien ek het op tone getrap, jammer daaroor. Ek sien heelword en ek sien groei, my eie groei en groei in my werk. Dis die 'amazingste' van als.

Dan lees ek die woorde wat ek opgemaak het om my prentjies kleur en smaak te gee en ek weet dis ek daai, ek weet dit sal verstaan word.

Hier binne my is 'n groot bons ding in my bors, ek het 'n kompliment gekry, kom ek sê ek het nog 'n kompliment gekry . . . een van my gunsteling skrywers en inspirasie, sy het vir my geskryf :

"Iretha jy skryf so mooi, dat ek ampertjies getjank het. Jy weet, ek dink altyd aan girls soos jy wanneer ek skep en die heerlike verantwoordelikheid om hierdie topgehalte dames te mag bederf met my net-my-allerbeste-mooiste. Watch my hierdie jaar!x "Net goedheid en guns..."" Whaau!

Dankie Elize, jy is 'n ikoon in my bestaan en dan is jy nie spaarsamig met jou komplimente nie, jy weet nie hoe jy my aanspoor nie!

So met hierdie lekker nuwe stukkie parafien lap op my vuur skarrel ek voort om ook iets uniek van die top gehalte, vir unieke mense voor te lê . . .

As ek weer stil raak, weet dis net die vingers wat stil is op die keyboard, nooit die kop nie.

PS

As daar iets uit die verlede aan jou gat kom hap, onthou dis die mense wie nie oor hulle onsekerheid kan kom nie en aan strooi halms gryp om jou in hulle put van selfbejammering af te trek . . . moenie slaap daaroor verloor nie.

Sommer iets wat ek eendag neergeskryf het toe iemand iets nasty opdiep en in my rigting gooi wat ek nie eens meer kan onthou ek gedoen het nie, jare terug al.

Tog bly ons almal maar net mense . . . en in my gedagtes vat ek daai klippie en ek gooi hom in 'n stroom en ek weet hy is nou weg saam met die ander klippies wat ek hier in my binneste saamgedra het en weggegooi het, die stroompie sal hulle wegrol en vernuwe en slyp sodat ek hulle nooit weer sal erken as ek hulle eendag weer moet optel nie.

Hou julle mooi klippies diep in julle harte en spoel hulle af met helder skoon watertjies sodat hulle weer kan blink en lekkerte in julle dag kan bring.

Gatskop dag vir julle.

Iretha

Ek aanbid nie vreemde goedte nie . . .

These days I am obseving, I am drinking every wonderful thing I see in, like a thirsty child. I don't say much, that does not mean I don't have something to say, I am just observing and making my own mind up. Do not be fooled as I do have a opinion  . . . I can see but choose to not share it.

I am a seeker, a student a teacher . . .

The sudden reunion of like minded souls are refreshing. 

Saterdag het ek weer na iemand gestaan en luister, en ek dink toe by myself, so 'n jaar gelede sou ek gedink het jy rook boom. Maar nou maak jy soveel sin . . . 

Ek weet op hierdie pad wat ek stap, en dit wil vir my voorkom, dis waar ek wil wees, moet wees, hulle noem dit Spiritualisme, is ek lig en gelukkig maar daar is baie wie my uitmaak as weird, en ek weet baie  mense draai hulle rug op my MAAR vir elkeen wie dit doen kom daar wonderlike nuwe mense in my lewe in. 

Ek wil net by se dat die God wie my God is en ook jou God is ons almal s'n is, Hy oordeel nie. Hy ken my liefde en respek vir Hom, hy weet ek sien meer raak in Sy skepping, ek verwonder my oopmond aan die Grootsheid daarvan die wonderlike natuur die grond die water die reen die wolke die wind die son die maan die ruimte daar buite alles deel van 'n skat aan ons gegee om te geniet te gebruik en van te leef, ja ek skryf als sonder kommas want dis EEN skepping, ons is die wesens wie nie die wonderlikheid daarvan nie meer sien en waardeer nie. Die wie, wat dit tot ons bekikking is, nie gebruik nie en die wie wel, ja wel. 

Die mense wie so teen mekaar trek en nie saam trek nie. 

Wanneerlaas het jy gaan staan met die reen op jou gesig, of die son of die wind, maak nie saak nie, en opgekyk, sommer so oppad kantoor toe of in jou gejaag na dit wat jy lewe maak noem, en net asemgehaal en dankbaar gewees? Dank betuig? As ek dit doen voel ek soos 'n tempel ek voel ek is my kerk ek het so 'n persoonlike verhouding met die Skepper dat ek dit nie in woorde kan omsit nie. 

He loves me, you don't have to, thats all that matter . . . 

Daarom weer . . . I am . . . 

Ek hoop ek maak sin en julle wie my so kyk asof ek die pad byster geword het draai nou julle koppe weg en kyk binnekant toe. 

(Dankie my skat dat jy ook nog lief is vir my en my vat soos ek is en onderrsteun, mwah. Love you 4eva) 

En dis dit, van die duskant af.

Iretha 

Ewenaar emosies

Eloooooda,

Ja ek is baie stil, soms wonder ek myself . . .

Daar is nou weer 2 slapies oor voor ek weer oor die ewenaar gaan vlieg. Ek spandeer nou al die laaste paar dae in 'n hotelkamer in Lagos, sonder internet, net met my kindle en die TV. (Dankie vir die internet stokkie, Danie) Die TV bestaan uit 1 gewone movie kanaal, 1 African movie, 1 Nuus en Supersport kanaal.

Ek loop soms rond maar met die brandstof tekorte hier, is dit nou ook nie wys nie, die karre staan baie lang rye en wag ure vir bietjie brandstof.

Sondag was ons saam met van die expats hier na die beach house op 'n eiland. Dis so 'n halfuur se ry met 'n bootjie tot daar, pragtig, maar hel warm. Afrika hou aan om my asem weg te slaan!
Ons het afskeid geneem van 'n gesin wie aanbeweeg na die volgende Afrika staat toe, Uganda. Hulle is baie opgewonde maar in dieselfde sin ook sad om te gaan.

Dis die emosies van die lewe wat ons lewe as expats, wat dit vir die ander in ons 'home countries' so moeilik maak om te verstaan.

Dis die lekker, die frustrasies soms, dis die onophoudelike hitte, die klaarkom met wat jy hier het en kan kry, en die skatte wat ons hier raakloop. Die vriendskapsbande wat ons aanknoop en die stiltetyd wat so mildelik tot ons beskikking is. Dis die awe van 'wat de hel, hoe dink die mense' tot die aaaah dit maak sin.
Dis die mengelmoes van wees en is, dis spesiaal, om al die goed in 'n uur te kan ervaar, daar gaan nie 'n dag verby wat nie deur een of ander ding geraak word nie. Dis groei, dis avontuur, dis lewe. Dis herinneringe op hopies skraap . . .

Geen wonder van die expats sê hulle gaan nooit weer soos die ander in die 'home country' kan leef nie, eenmaal 'n expat, altyd ene.

So as julle wonder wat van my geword het . . . ek is besig om te lewe, besig om mens te wees, besig om te groei, besig met my boek wat net nooit wil klaarkom nie, dalk eendag . . .

Tot volgende keer

Iretha

My Mantra

What if you are your thoughts?

What if your thoughts are who you are?

What if this is reality?

This is reality . . .

My personal mantra:

I want perfect health. I am in perfect health, I like being in perfect health, I enjoy feeling good, I am happy in my healthy body.

I set all negative past experiences free, I am free of all negativity.

I want to be successful on my path, I am going to be successful with my work.

I want to attract those who are in harmony with me, I am attracting those who are in harmony with me and have the same visions as me.

I set my inner child free to fill my being with joy, and laughter.

I am a happy joyous being.

I want prosperity in my life, prosperity are part of my life, I am prosperous.

I want to continuously grow in being what I want to be. I am growing continuously.

I am thinking only positive thoughts, I am a positive thinker.

I am a positive free happy healthy prosperous joyful being growing constantly . . . I am connected to my inner being.

Ek skryf vandag in Engels want die gedagtes kom in Engels . . . dit is regtig my persoonlike mantra en ek skaaf en skryf gereeld aan hom en ek herhaal dit gedurig aan myself met 'n lekker gevoel van opgewondenheid in my binneste.

Jay!!! Dis hoe ek voel, Jay, die lewe is 'n lied wat gesing moet word en ons kan maar net die beste daarvan maak. Volgende rondte is ons slimmer en beter toegerus . . .

Love ya all . . .

Iretha

Die bul by die horings pak . . .

Dit het gisteraand sommer so uit die bloute (of is dit uit die donkerte) begin reën. Ons het opgespring en die reën gaan staan en bewonder en gekyk of die nuwe varanda nie lek nie. Ons ou varanda is nou weg en het plek gemaak vir 'n nuwe fancy dak met deursigtige plate, die huis is sommer nou ligter binne.
Die donderweer was 'n salige geluid, 'n teken dat die stof nou afgewas is en die grassies sommer baie groener is vanmore. As kind het ek altyd aan die donderweer gedink as groot groot lakens wat uitgeskud word . . .
Ek het die carpenter hier gehad hy gaan vir ons lekker stoele maak soos daar by Tiger Reef in Swakopmund.
Die stukkies lapwerkies van ons wees en ons lekker goed onthou waarmee ons onself maar hier omring  om die vreemdgeit van die plek na lekker tye kan vernader. Dis nie eintlik meer vreemd nie, ek gaan nou al vir my derde jaar aan die anderkant. Dis mos nou huis hier en ons skep maar ons eie identiteit so met die mooi goetertjies wat ons versamel. Wat ons aandra en dan die odd goetjies van hier wat ons versamel om eendag saam te vat huistoe en weer die onthou van die jare aan die anderkant te kan onthou.
My werks kamer waar ek skryf en naalwerkies doen, verf die dae wat ek lus kry en baie van my oggende deurbring is vandag vir my deurmekaar, die groot mandjie vol wol staan in die hoek, ek het nog nie weer die wol lus gekry nie, die lap op die bed wat ek elkedag kyk, waarmee ek wil bont broeke maak vir die jaar se hummmm konsert. Raampies wat ek gegom het met yantras in vir my hoekie in die gang, ou tydskrifte op die tafel langs my rekenaar, naaldwerk masjiene hekelgaring en krale, en ek dink ek moet soos die reën maak en bietjie skoonmaak en wegpak en regpak, maar dit word ook 'n hele dag se werk.
Gister kom Danie by die huis vir middagete en hy sê hy is ook nou lus om op pensioen te wees en ek voel sleg omdat ek so lekker my eie tyd elke dag beplan. Ek is bietjie pap en af die laaste paar dae, die maag pla nog steeds van tyd tot tyd, nou al van Januarie maand af, en ek weet ek moet myself oplig en weer lewe toon, weer die ou self wees maar dis moeilik en ek weet ek kan, die antibiotika begin nou werk en ek maak myself soggens mooi, makeup en als. As ek goed lyk voel ek ook sommer beter. Maar die oorheersende gevoel van net gaan lê en slaap wil wil nog die oorhand kry.
So vandag is dit ek en die werks kamer . . . as ek so in die middel deur met 'n nuwe projek begin sal dit nou nie snaaks wees nie.
Ek het lekker skaap vleis uitgehaal en gaan 'n lekker stew maak met baie groente in vir middagete.
Maar eers gaan ek en Shiela bietjie tee drink op die stoep en soos ek nou na die hele affêre kyk gaan die werkskamer lê tot namiddag.
As jy jouself met my kan vereenselwig, dan verstaan ons mekaar . . .
Ons word ouer ons doen dinge anders en ons het so baie om te doen en wat ons wil doen en dan kom daar ander gedagtes op oor goed wat jy tussendeur ook wil doen en en en, en dan vannaand as die son sak, dan sê jy vir jouself, more is nog 'n dag . . .
So mens doen gewoonlik die lekker dinge eerste en tob oor die ander, nou vandag gaan ek die nie so lekker jobpie eerste doen en dan more die lekkerder enes . . . jip, dis die plan, dit maak beter sin.

Begin die dag deur eers die struikel blokke te tackle en dan die lekker dinge te doen. As daar 'n taak op jou lessenaar lê en wag waarvoor jy voel jy nie die krag het nie, staan op, gaan maak 'n koppie koffie, kom sit en gryp die bul by die horings. As daai file eers van jou tafel af is gaan die res van die dag soos 'n Vrydag middag voel.

Lekker werk my vrinne.

Ewenaargroete

Iretha

Man maak 'n plan . . .

Met tye wanneer ons deur die dorp ry, hier deur die anderkantste huisie se dorp, dan bekyk ek mos nou maar die opset so deur die kar se toe venster, die bokkies die kinders die mense die huise en hoe hulle leef en woon, en dan is daar altyd die paar huise in 'n straat waar die helfte van die voorstoep opgebou is en met wit teëls uitgelê is. Sommige lyk soos 'n vlak bad, ander is opgebou soms tot so heup hoogte.

Die klein dwerg bokkies wat hulle as troeteldiere aanhou lê gewoonlik dan op die koel wit teëls maar nooit sien jy mense daar sit of staan nie.

Toe kry die nuuskierigheid die oorhand en ek vra die drywer wat dan nou die doel van die geteëlde gedeeltes is.

Hy kom toe met die verduideliking voorendag;

Ouers bou huise vir hulle kinders en nageslagte, daar woon almal dan saam en die ouers laat dan die huis in hulle boedels na aan hulle families. Gewoonlik mos nou 'n pa of oupa of wat ook al. Maar die kinders en vrouens wie agterbly nadat die eienaar van die huis sterf, soek gewoonlik net geld, en dan verkoop hulle die huise en stry oor die geld en spat uitmekaar om nooit weer bymekaar uit te kom nie.
Nou, daai ding op die stoep, is die huiseienaar se graf . . . dis al vir jare lank die gewoonte. Almal behalwe die eienaar van die familie huis word in die begrafplaas begrawe, maar die eienaar word daar op die voorstoep ingespit en mooi netjies ingemessel en geteël.
Wie sal nou 'n huis koop met 'n graf op die voorstoep reg by die voordeur? So op die manier verseker hulle dat die huis in die familie bly en dat almal 'n 'huis' het waar heen hulle kan gaan.

Nou as dit nou nie baie slim is nie weet ek nie so mooi nie. Briljant.

Ewenaar groete,

Iretha

Be yourself and . . .

I get lost inside my mind . . .

I get lost inside my mind . . . not really, lost is like, uhm, you don't know where you are or how to find your way back . . . or somthing that can not be found . . . true? 

"When I am lost inside my mind", I'm actually home.

Omdat julle lank nie van my gehoor het nie beteken nie ek was weg nie, net bietjie ver. Ons het lekker herinneringe gaan bou in Namibia, goeie tye saam met vriende en famielie deurgebring en daai oorweldigende gevoel van 'ons moet huistoe' gaan stil gemaak. Ons het selfs tyd gemaak om weer soos in die ou dae saam met ons ou vriende te gaan kamp, julle is almal dorings! 

Ek is verreik, ek is vol nuwe krag, tenspyte van die maagding wat my so leeggetap het van my fisieke energie. Die kop is skoon en ek kan weer lekker gorrel. 

Vanmore kry ek weer geleentheid om bietjie stil te wees en daar byt die skryf gogga my weer hier aan my hakskene, dis net een dingetjie soos 'n eenvoudige sinnetjie soos hier bo wat my sneller trek en daar loop die kop weer. En soos julle my ken, as ek dink dan gorrel my vingers op die keyboard . . . I'm not lost in my mind, I'm home, I'm me. 

More is dit terug na die anderkant toe, Vrydag, as dit die Skepper se wil is, sal ons weer by ons ver huisie wees, die ou bekende-vreemde wat huis geword het. Dan leef die liefdes in my lewe weer voort hier in my kop en binneste tot ek hulle weer teen my kan vasdruk. Darm het ons mekaar (dis nou ek en Danie) daar anderkant, en dit maak so baie saak. Wie weet wat more bring, die more wat ons so van selfsprekend aanvaar, het my al soveel keer kom verras met dinge wat ons nie graag oor praat nie en nie eens aan wil dink nie, daarom vat ek maar my geleenthede en my tyd soos dit kom en maak die beste van elke dag, soms le ek saans en wonder wat ek nou eintlik vandag bereik het en dan weet ek ek het elke dag die lewe ervaar, die lewe geleef, lief gehe, gegroei, gedeel en my stempeltjie afgedruk, maak nie saak hoe klein daai ou stempeltjie was nie, ek druk hom elke dag iewers af. 

Hierdie jaar gaan ek bietjie die self verryking ding doen en vir 'n kursus inskryf, kannie wag nie. 

Die van julle wie die kant van die ewenaar bly, moenie bang wees om jou ding te doen nie, en die van julle wie aan die anderkat bly, dis 'n opoffering maar nie 'n stryd nie, dis 'n keuse wat ons gemaak het, dis 'n ondervinding, leer daaruit en maak dit jou ervaring, min mense sien en beleef wat ons doen, ons het die geleentheid gekry met ander ogies na die lewe en die dinge van die lewe te kyk, moenie dit onmsit en verspeel nie.  Maak die beste daarvan. Staan jou maat by en ondersteun mekaar. Eendag as die expat lewe weer verruil word vir die normale in ons "home country" gaan ons weer moet aanpas en ek hoop dat die dingetjies wat ons nou so waardeer van die duskant nie weer as vanselfsprekend sal word nie.

Ek gorrel weer nadat ons oor die ewenaar gereis het. 

Mooi loop.

Iretha