Ek kan vlieg in my drome . . .

Het jy al ooit gedroom jy kan vlieg? Jy kan sulke lekker draaie gooi en voel so in beheer daarvan dat as jy wakker word wil jy dit amper probeer? 

Ek wonder toe wat dit beteken en ek gaan google dit, hier is hy: 

Flying dreams fall under a category of dreams known as lucid dreams. Lucid dreams occur when you become aware that you are dreaming. Many dreamers describe the ability to fly in their dreams as an exhilarating, joyful, and liberating experience.

If you are flying with ease and are enjoying the scene and landscape below, then it suggests that you are on top of a situation. You have risen above something. It may also mean that you have gained a new and different perspective on things. Flying dreams and the ability to control your flight is representative of your own personal sense of power.

Lucid dream, se hulle is: 

A lucid dream is where you are dreaming, but you're aware at the fact that you're dreaming. Once you conclude the fact that you are aware of your dream, you can control anything in it. You can fly, walk on walls, make people appear, bend reality, change the environment, teleport. The possibilities are endless.

Ek gaan slaap sommer weer.

Kyk, ek kan droom, ek kan goed droom waarvoor Fliekmakers my sal betaal, ek kan nuwe patente droom, ek teken en skryf hulle gewoonlik neer maar het nie die kop en skills om dit te maak werk nie. 

So 'n droomery kan jou dag maak of breek. Nou die ander nag droom ek ek gryp iemand wie my irriteer en die verander toe in 'n slag-likkewaan bedryf en my man help my die ding se nek breek en toe kap ek sy kop af met 'n byl! En ek het so goed gevoel oor daai kop af kap sessie ek wonder hoe lekker ek gaan giggel as ek weer daai ene in lewende lywe sien. 

Toe gaan lees ek daaroor en die stukkies wat ek kon saam kry wat my droom beskryf is so:

Eerstens se hulle dit beteken jaloesie, 

Tweedens dat die gestoei en die kopafkap ek nou in beheer is van die situasie en dit onder die knie het,

Derdens, die hulp van my man om die nek te breek beteken die sterkte van ons huwelik,

Vierdens, die kop af kap en in 2 stukke los, beteken die vyhand is vir altyd verslaan, 

Vyfdens, die persoon wie in die slang/likkewaan verander het is 'n swak oponent. 

Sien dis nie so bad nie, ek gaan google liewer voor ek sit en tob oor my drome. 

So terwyl ek nog die vlieg gevoel in my lyf het, groet ek vir vandag.

As jy vlieg, vlieg lekker ;-)

Iretha

Die 'change of gears' in die kop ;-)

My tydjie hier aan die duskant word korter, ek begin goedjies koop wat ek wil saam vat na die anderkant toe en dis al amper 'n tas vol! 

Dan is daar die mental goedjies wat ek begin inpak, gedagtetjies, drukkies en sopnat soentjies van my kleinkind, die reuke, die ou stemmetjie, eers noem sy my mammie, toe word ek miemie en nou is dit oooumaaaa! 

Die kykies in die sak as ouma bederf het, die skelm smiletjies en die skoene waarwoor sy so lief is. Ouma kan mos nie lekkertjies en koekies koop nie, want sy kan dit nie eet nie, nou is dit maar skoene en speelgoedjies en klere, sy love nuwe klere en skoene, julle verstaan dit nie, nie ek of haar mamma is skoene mal nie maar daai poppie op 17 maande is klaar 'n skoen mal meisietjie. Kort kort gaan haal sy 'n nuwe paar wat ons moet aanterk en dan daai stappie met die skoentjies, klik klik op die plank vloer, dis adorable. 

Dan is daar die onthou van die kuiertjies saam met my vriende, lekker geselsies en kuiertjies, dankie dat julle nogsteeds als so met my deel. 

My ou hondjies wie elke keer hier agter bly, hulle lief my sonder om baie te vra, die honde kinders gaan ek net so mis.

Ons huisie hierdiekant is nie veel nie, maar dis ons s'n.

Dan die ergste, my kind se gesig as ek praat van teruggaan, ons spandeer soveel tyd as moontlik saam, ek leer haar ditjies en datjies oor naaldwerk doen en ons gesels diep dinge, ons stort soms 'n traan saam en ons deel stories, die stories is nie onthou goed, die saam wees en die lekker lag. Ek gee raad waar ek kan en deel raad uit. Als word so met oorgawe ontvang. Sy verstaan haar ma se plek is daar by haar oom Danie, vir wie sy so onvoorwaardelik lief is. ( ek ook ) 

Dis lekker om hier te wees maar ek verlang darm maar vreeslik na my ander helfte en my huisie daar anderkant. (Nie die hitte nie dis warm genoeg hier) 

Net 'n maand, dan gaan ons met vakansie, Namibia toe, dan kan ek weer tyd saam met my Pa en my broer hulle gaan spandeer. Dis 'n ander verlange daai. 

So vir nou maak ek al my saamdra goedjies se sakke lekker vol vir die indrink wanneer ek nie hier is nie. Neem fotos sover ek gaan. 

Die kop moet in 'n ander rat in gaan en ek dink wat ek daar anderkant in die ver huis nodig het om lekker huis huis te speel en ons ruimte huis te maak. 

Ek hoor daar is 'n sielkundige in die Kaap om Expats by te staan met hulle aanpassings, ai mense, as jy nie kan cope nie, los maar die ondervinding, ek wens ek kan daai sielkundige ontmoet ( die skryf glo 'n boek ) sal haar graag wil vertel dat dit nie 'n bad ding is nie, dis so lekker as jy weet hoe. Hoekom gaan jy weg van jou goed en plek as dit vir jou 'n kruis is wat jy dra? Jy vat maar jou kop en jy sort hom uit en jy spring in en wees 'n gelukkige ambasadeur. Dis tog die beeld wat ons moet uitdra. Niemand dwing jou om daar te wees nie. Niemand daar verlang nie huistoe nie, dis normaal. Maar jy verlang sonder om dit 'n straf te maak. Soms is 'n bietjie distansie net wat jy nodig het. 

Mense vra my weer nou die ander dag, hoe doen julle dit, hulle se hulle sal dit nooit doen nie, dis nou so in Afrika in bly nie. En ek se, as jy bang is vir die onbekende en as jy bang is vir die verandering is dit nie vir jou nie. Dis 'n mind set, verandering is lekker, nuwe plekke sien is 'n lewens ondervinding, al wat ek kan se is, expats in 'n spesie op hulle eie. Net so jammer dis so dem duur vir ons eie mense om te kom kuier. Ek sal wat wil gee om hulle te wys wat ons beleef, hoe ons leef en hoekom ons so gelukkig is. Fotos en videos werk nie, jy kan net nie die ervaring oordra nie. Ons skel soms, ons lag baie en ons skud soms net kop in ongeloof. Dis anders dis vreemd dis vreemd lekker. Ons is 'n span daar anderkant, ons staan saam ons deel en ons ondersteun mekaar. Dis 'n kameraadskap. 

Dan groet ek vir nou . . .

Van die duskant af.

Iretha

Die holtetjies hier binne my . . .

Vanmore kry ek 'n versoek om iemand na 'n begrafnis toe te vat en ek begin huil, ja ek piepie deur my ogies, ek wil nie want ek kan nie. Ek is jammer ek het jou nie geken nie. 

Nooit besef my seer le nog so vlak nie. Ek keer nie eens die trane nie, ek huil vir almal wie ek so verlang, almal wie voor my moes gaan, nie omdat hulle beter af is nie, omdat ek die pyn van die skeiding nie mooi kan verwerk nie, ek maak leeg, ek probeer heel word, ek probeer cope. 

En ek besef ek huil nie genoeg nie, so vandag sit ek en ek maak leeg, die pakkie het te swaar geword. En as ek na julle verlang skryf ek vir julle briefies, ek gooi dit later weg want weer lees maak weer die rofies oop. 

Ek skryf vir my oumas en oupas, ek wonder oor die storietjies wat ek so graag nog wou hoor, die vertel wat ek wou vertel het . . .

Ek skryf vir my maatjies wie weg is toe ons nog in die skool was . . . 

Ek skryf vir my ma, ons het nooit daai laaste gesels gehad nie . . . ek ruik haar nogsteeds . . .

Ek skryf vir goeie vriende, veral vir my best buddy . . . ek hoor nog jou 'hello doll' en ek se vir jou, die Leeu kyk mooi na my . . .

Ek skryf vir klein Leandritjie, ouma en mamma huil nog saam oor jou, gister weer, die drome oor jou is so mooi, jy is pragtig meisiekind. Ons mis jou. Niks kan jou plekkie vul nie. Jou holtejie hier binne ons hartjies sal altyd daar wees. 

Nou is my ogies droog, ek voel vreeslik vir ander wie die selle as ek voel maar moenie my rofies kom afskrap nie, ek probeer hulle self gesond maak. 

Leeg van trane gaan ek nou onder die stort staan en die spore afwas. 

Ek gaan blomme koop en dit hier op my tafeltjie neerait en 'n kersie brand vir julle almal. 

Ek soek nie simpatie nie, ek maak leeg, ek word sterker. 

Drukkie van my af vir my maters wie ook maar soms soos ek voel. 

Iretha 

Amper se ek "share if you agree" . . .

Ouderdom is 'n bitch! 

As jy jonk is dink jy jy weet als en geniet nie jou lyf wat so wonderlik werk nie. 

Dan word jy ouer en die ogies en binnegoed funksioneer nie meer so mooi nie. Ek se nou vir julle jongetjies, en ek is nog nie heeltemal oud nie, wardeer wat jy het. Hou op kritiseer oor die ou mense, jy gaan daar kom en boetie, sussie julle gaan verlang na daai jonger dae. Dae wat make up heeldag gehou het en haartjies vannaand nog soos vanmore lyk.

Ek kyk so na die ding, jou oe word swakker sodat jy nie jou eie plooie kan sien nie, moet tog om vadersnaam nooit een van daai spieltjies koop wat als 10 keer vergroot nie. Moet ook nie met daai bril voor die spieel gaan staan nie. 

Nou as jy 'n vrou is, dan begin die estrogeen opdroog en nog ander goed ook. Dit veroorsaak allerhande dinge. Nou dat jy weet wat jy wil he, wanneer jy dit wil he, en hoe jy dit wil he, en nou dat jy so gevestig en tevrede is, kom maak hotflushes jou daaglikse rustige bestaan dat jy voel om soos 'n tiener te trippel, deure toe te klap en op onskuldige mense te skree. Ek maak ohmmmmm saggies in my kop, ek probeer meditasie en al daai funny goed, land op by die dokter net om te hoor dat, mevrou nou in daai stadium is en dat dit nou maar so is. Jy kan nou allenhande pille begin vat en dan word nie bal in jou hande gesit. Vat die pilletjie vir die en daai maar besluit self want dit kan jou kanker gee. WTF?! 

My lae bloeddruk het blykbaar gestabiliseer agv die verlaging in estrogeen vlakke, ek hoor die nuus dat dit dalk die hoogte in mag skiet, ek se weer WTF?! 

Ek le en kyk vir my eie eierstokke op 'n tv skermpie, en ek se vir hulle hier uit my kop uit, julle klein bliksempies, eers is julle groot en vet en vol knoppe, ek was toe mooi, kind of in shape, nou is julle mooi maer en klein en petite en ek lys soos julle laas gelyk het toe ek na julle moes kyk. Dalk le en dink ek toe die goed omdat ek nie wil dink aan oor hoe dit kom dat ek julle kan sien nie, eewww. 

Nou loop ek stadiger, sit die fan aan en probeer my so rustig moontlik gedra, gaan net waar daar lugversorging is, dit help nie veel nie. Ek soek waterbestande makeup en goeters wat keer dat my hare kroes van die sweet. Ek drink kruie pille wat nou nie meer werk nie, ek het al selfs tee van 'n boom gemaak en gedrink, maar sodra jou lyf agterkom dat iets jou laat beter voel se hy, nope, sweet sal jy sweet! En op hierdie stadium klou jou lyfie aan als wat soos bultjies en rolletjies lyk want hy dink jy gaan in 'n erge tyd van hongersnood in of iets, bou reserwes vir die maer jare. Lyf, los daai vetjies ek sal jou nie starve nie, maar lyf hoor nie, hy klou aan als vas wat oor my lippe gaan. En ek like kuier en onthaal, en my lyf lyk soos my Nigeria koskaste, vol gestop vir ingeval en nie by 'n winkel uitkom nie. Nou moet ek ook se, 'n appel smaak mos nou nie soos 'n Bar One nie, maar ek drink maar magnesium pille, dit keer dat ek lus kry vir tjoklits, chocolade is kos wat fancy mense eet. 

Nou wil ek die ding probeer verstaan, as die ogies se sig verminder om nie die plooie te kan sien nie, moet die gloede mos kilojoules verbrand of 'n rede he. Ek dink so daaraan, as die gloede moes kom toe ek nog tieners in die huis gehad het, het iemand in die tronk gesit. So dalk is dit goed dit kom nou eers maar waar pas ons arme gades in? Ons leer mos iets uit alles. Wat is die les hiervoor? Ek het al hieroor geskryf maar elke keer dink ek bietjie anders. As pappie nog by jou staan, was hy die regte keuse. Arme man, darm kan ons nog lief wees vir hulle al voel ons om klein dingetjies se koppe af te byt en uit te spoeg. 

My raad is, wanneer die urge en die gloed en die sweet kom, loop 'n draai, haal asem, beoefen 'n stokperdjie wat met ys te doen het, lol. 

My hart gaan vandag uit na my gloede genote toe. Ek wens julle 'n koel dag toe. 

Iretha

Ditto

Kyk ek was nog nooit 'n fan van Karen Zoid nie, maar is nou!

Hulle doen 'n dokumenter oor Emily Hobhouse, en vanmore op die TV se sy wat ek ook altyd se.

Sy se; As 'n mens sy kop gebruik en wil en 'n hart het kan hy/sy 'n verskil maak. Mense wie dit doen soos Emily, kry dalk nooit in hulle lewens 'n dankie vir wat hulle doen nie, word nooit bedank of opgehef nie, hulle doen net, uit hulle harte uit al is hulle siek of seer of arm. Dis nou nie haar presiese woorde nie maar dis waarop dit neerkom. 

Dis mos wat ek amper in elke blog probeer se. Dis wat my doel in hierdie lewe is, ek weet dit al lank maar aan die begin het ek gedink dis 'n kruis wat ek dra. Ek het altyd so maklik gese, al wat ek doen is gee en gee en kry niks daaruit nie en ek het sommer opgehou om so te wees maar my 'reason' kry elke keer die oorhand en as ek myself kry is ek alweer aant skryf of aant doen. 

Nou kyk, ek is nie 'n heldin nie, ek wil net die boodskap laat deurdring, almal moet weet dat, al is jy hoe klein, hoe arm hoe siek, jy kan 'n verskil maak. Jy kan 'n handjie uitsteek. En moenie verwag dat dit gaan terug kom na jou toe nie. Dit moet met die regte attitude gebeur, uit jou binneste uit, sonder om dit te oordink. Steek net handjie uit en help as jy kan, nie met geld nie, met dade. So maak ons hierdie wereld 'n beter plek. Daai persoon aan die ontvang kant kan dalk net dink, ek wil ook so wees, en as net 'n klein persentasie mense pro reageer op jou smile of handjie bysit omdat hulle ook soos jy wil wees dan begin die kringloop stadig maar seker. 

Julle kan maar dink ek is die kluts kwyt, ek gee nie om nie, ek is trots daarop as ek jou maak dink. 

Maar ek sit 'n bal aan die rol, en as dit eendag, dalk 100 jaar van nou af 'n uitwerking het dat dit oorgedra word van generasie tot generasie dan sal dit goed wees. 

Aan die begin, to ek begin blog het, het ek gese ek laat my kersie brand en ek laat die lig versprei. 

Kom vat hande en doen dieselfde. Jy hoef nie soos een of ander godess te probeer wees nie, jy hoef jouself nie te verarm nie. Voed net jou siel met vrede en die gedagte dat jy vandag, al is dit net een ou dingetjie, vir jou medemens gedoen het. Net 'n glimlag, net 'n gebaar, net 'n drukkie maak dalk die wereld se verskil in 'n ander se lewe. 

Vannaand as jy inkruip sal jy voel, sonder om daaroor te dink of om boek te hou, jy gaan lekker voel en jou eie geluk en siels vrede sal vanself respond en ligter voel. 

Hand uitsteek daggie vir almal.

Iretha

Geleende goed

Kan ek maar daai klip gooi?

Deesdae skryf ek min want ek is in bitchmode en wil nie bitch nie, ek hou nie daarvan nie, maar dis menslik en vandag moet dit uit! 

Ek bitch oor onbedagsame mense, ek bitch oor bitchiness wat elke dag hier deur my kant getooide vensters trek, reg in my siel en beendere in daar waar ek nog 5 uur in die oggend le en slaap het. 

Dis my voorreg om te slaap tot 7 uur, as ek wil kan ek. Nou hoekom moet jou tone krul van lekker omdat die bottergat, soos hulle my beskuldig, dis nou omdat ek nie hoef te gaan werk nie, kan le en slaap en hulle moet gaan werk. Ek het ook gewerk, vir baie jare, gun my nou maar die potjie botter waarin ek met my gat sit asb. 

Ek weet vrouens kan bitch, maar van voor sonsopkoms tot daai agterdeur toe gedonner word en dit ry tyd is? En dan van daai voordeur oopgaan in die middag tot jy die ligte afsit vannaand?! Ek hoor elke woord. Elke snedige opmerking elke gil op die honde elke vuurtong klap in jou man en kinders se rigting! Soms voel ek jammer vir jou, jy het seker jou redes, maar hel, kan dit so aangaan? As ek jou mense was het ek in 'n kroeg gaan sit tot jy uitgepass het in die aande. Maar nee hulle ondersteun jou, staan by jou, hoekom weet ek nie. Ek vlug uit my eie plekkie om dit vry te spring. 

Die heks in my klim uit, ek kry 'n grin op my gesig, dalk moet ek begin lawaai maak? Dalk die wekker stel en klippe op die dak gooi? So 2 uur in die oggend? Maar Karma staan haar kop en skud, nee, jy is beter, dit gaan terugkom na jou toe. Nou probeer ek maar Mind Body en Soul bymekaar hou, dis moeilik ek se julle dis dem moeilik. 

Ek sit hier en ek is moeg, ek lees tot laat saans, kry nie baie slaap in met die gesweet in die nag nie en dan nog dit ook. Julle jaag my na my anderkantste huis toe! Daar waar rus en vrede heers maar verlange die oorhand kry. 

Vandag is Vrydag, more oggend gaan dit darm stil wees tot so 6 uur, sondag dalk 7 uur as ek gelukkig is. Ek beplan my naweek weg van die huis af sover ek kan. Dis mos nie reg nie? 

Nou vra ek raad by my lesers, praat en maak hulle meer bevoeterd of bly ek stil en kners op my tande tot dit weer vlieg tyd is? Of doen ek die oog vir 'n oog ding? Wat sou julle doen? 

Vrydag more, moeg, groetnis. 

Wil dit nie 'n naam gee nie . . .

Mense op hierdie aardbol van ons, hulle noem dit die samelewing, ons leef mos almal saam, of ons dit like of nie, so gebore so gemaak. Daar is baie verskille tussen ons, inteendeel ons is nie een dieselfde nie maar samelewing deel ons op in groepe, gee die groepe name, elkeen met 'n lable. (Sommige word geforseer om te wees soos daar op die tydstip in die lewe verwag word om te wees.)

Wat se jou lable? 

Ek dink myne het 'n paar lables maar daar is een wat ek vir myself gegee het, hy lees "EK" want ek is ek, en en ruk die samelewing se lables af, te hel met jou, samelewing, jy sal my nie lable nie, ek sal self. Nie die lelike eie ek lable vir my nie, net die een wat se dis ek die. 

Ek luister so in my eie stilte na die mensdom om my en ek hoor sommige daagliks skel, so negatief so vol frustrasie en agressie. 

Ek hoor die mense met die seer in hulle borskaste, ek sien die selfbeskermende mure van woorde en dade wat hulle om hulle self bou, ek sien hoe blok daai mure ander se handuitsteek uit.

Ek sien die enetjies met die leegtes in hulle lewens, ook veroorsaak deur die lables van die samelewing.

Ek voel daai outjies wie ander se energie uitsuig soos 'n vampier, hulle kan nie hulle eie maak nie.

Ek hoor die moedeloses, hulle dink dis hulle lot en verval in daai groef.

Ek sien selfs die wie vreeslike skuld maak om tog in te kan wees.

Ek sien myself in my wereldjie, ek skryf om my diep en swaar en lekker dinge vry te laat, om te help, dis my motto.

Daar in nog so baie ander en sal heeljaar sit op hulle op te noem. Ek oordeel hulle nie. 

Ek wil net vir elke groepie wie so 'gelabel' is se, ruk af jou lables, wees 'n vry mens. Als wat jy uitstraal het daai 'rippel' efek op jou lewe. 

Daai klip in die poeletjie stil water, hy kring uit om jou en kom terug na jou toe met die energie wat jy uitstraal. Soms spring daar ander klippies in jou poeletjie, en stuur hulle ripples uit oor jou, goeies of slegtes, moenie dat daai slegte rippels joune beinvloed nie, gryp die goeies aan en maak hulle deel van joune. Net jy kan. 

As die samelewing jou label as wat ook al, wees wie jy is, luister na jou binneste, jy sal jou antwoord daar kry. Dra jou jy wees met trots, ons is so geskep, gestuur, noem dit wat jy wil, ons het elkeen 'n doel en 'n taak op hierdie aardbol, wees wat jy moet wees met trots en laat die samelewing hulle martelaars dra, jy hoef nie een te wees nie. 

Ek was onlangs saam met 'n groep mense wie nie bang is om was weidoes gelable te wees nie, net omdat hulle anders as die samelewing is nie, hulle kom nie eens die lable agter nie, so tevrede met hulleself en hulle pad wat hulle stap, so seker van hulle doel en bestemming, dit was amper 'magic'. Ja dis 'magical'. Jy kan 'n prokureur, dokter, muisvaal mense of selfs 'n niks wees, en daai magic vind en leef. Elkeen op sy eie uitmuntend spesiaal. 

Mense word so gou veroordeel oor wat hulle se, wat hulle dra en waar hulle woon, wat hulle ry, en so in die stroom opgeslurpword. Stap weg, tree uit, lig jou kop en wees wie jy moet wees om te doen wat jy moet doen. 

Groei in jou lewe, ons almal is anders om elkeen sy werk te kan verrig, om sy eie groei te groei, moenie toelaat dat die samelewing jou versmoor met oordeel en saamsleep nie. Ontdek jou doel en jou geskenk in jouself, hou op stoei om in te wees. Moenie dat daai 'in' wees jou versmoor nie. Gee skiet, relax en haal diep asem en dink bietjie hieroor. 

Ek gooi 'n vuurhoudjie op daai hoop labels! Ek moet julle net se, dis die dapper enes van ons wie die labels kan verruil vir dalk 'n erger een as wat jy gedra het, mense is wreed, van hulle brandmerk jou uit pure onkunde en of jaloesie, maar ek dra my skild van selfvertroue dig rondom my. 

Ewenaar groete my dapper maters. 

Mwah