Die bubble waarin ek leef . . .

Skree die Piet-my-vrou by jou?

Hier by ons is nie Piet-my-vroutjies nie en iewers in my kop skree daai voëltjie sy gat af, en ek wonder hoekom 'hoor' ek hom vanmore? Het die reën daar by julle begin val?



Hier by ons anderkantste huisie is daar 'n piekeloogie wat elke more as ek bad in die venster kom sit en tjierie tjierie, hoe skryf ek nou sy geluid? dan fluit ek terug en dan raas hy weer en so gesels ons oor en weer. Hy pik pik dan aan die gaas skerm voor die venster, daar is al gate in. Danie sê, maak oop die venster, maar my vriendjie gaan sy gai af skrik as hy dalk invlieg en nie weer sy pad uit kry nie. Ek wil hom nie so traumatiseer nie, nou gesels ons maar so deur die venster. Ek sit vrugte uit maar hulle eet dit nie, die miere betrek dit en dan is dit 'n groot gemors. 



Dalk het hulle geleer as daar pasella kos is word hulle gevang en nou los hulle die pasella kossies liewers uit. Hierdie nasie eet mos als, van rot tot vlermuis, dan seker die voëls ook. Noem dit bush meat, maar ek het al menige male gevra watse vleis dit dan nou is maar hulle ken nie die goed wat hulle opvreet se name nie, als wat beweeg in die bos en op 4 pote loop of kan vlieg is bush meat, hy moet geëet word. geen wonder daar is niks meer oor nie. Baie bos en niks om die bos terug te vreet nie, nie brande nie niks nie, dis ondeurdringbaar vir gewone outjies soos ek en jy.

Aan die begin toe ons hier gekom het, was hier niks voëltjies in die bome nie, net vlêrmuise in die aande, nou is hier al baie en ek sien greeld snaakse suikerbekkies tussen die blomme, selfs duiwe en nou die aand uile. Nag voëltjies wat skerp sqeeck soos 'n droë skarnier aan 'n ou tuinhekkie wat oop en toe en oop en toe geswaai word.

Op Shiela se dak woon katte, wilder as die wildtuin, kom ook nie af vir kos nie. Eet seker die rotte. En tot ons ontsteltenis moes ons hoor dat 'n 'rabbit' die blaarslaai in die tuin gevreet het maar hulle het hom gif gegee, aitog, was seker die laaste 'rabbit' gewees.



Die nasies so diep in ons Afrika, ons deel hulle plek met hulle, ons ondersteun hulle besighede, ons dra by tot die gemeenskap maar rerig deel wees sal ons seker nooit wees nie, ons velletjies is hopeloos te bleek en ons hare te reguit.

Ons vertel en leer hulle van beter dinge, van diere wat ook moet leef en deel is van die hele eco systeem, maar dit sink nie lekker in nie. Dalk een dag . . . dalk leef ek in 'n droom wêreld. Hoekom sal hy een dier los om te leef net sodat die ander ou hom more kan kook, dan vat hy hom mos maar liewer vir homself, bose kringloop wat nie sal stop nie.

Ek droom maar liewer van beter dae want as ons almal negatiewe energie uitstraal sal dit aangetrek word, so ek droom van 'n posetiewe mooi en gesindheid, eendag sal dit dalk werk. . .

Daar is nou voëltjies om die huis en daar is nette oor my groente tuin, ek droom nie net nie dalk is daai Piet-my-vrou nie net in my kop nie, dalk is daar dalk paar van hulle hier . . .

Groete van die anderkant.

(Hoor jy nog die voëls?)