Vandag brand my kersie laag . . .

 

Ek wil in klip ini bos gooi!  Kort en kragtig.

 

Ek staan eendag in die Spar waar ons in SA bly en die girl by die til sê vir my die vrou wie voor my was haar laat haar aan haar stiefma dink.

 

Ek vra vir haar of dit goeie of slegte herinneringe is.

 

Sy sê vir my:

 

"Tannie, sy was nie sleg nie, net kwaai, en nou dat ek ouer is besef ek dat daar nie stief ma's is nie, ons kinders het haar stief gemaak. . ." "Ons wou haar nooit aanvaar nie en het haar altyd uitgesluit en die lewe baie moeilik gemaak vir haar." Vandag is sy dood, my pa treur oor haar, hy was baie lief vir haar en ek weet nie hoe om jammer te sê nie."

 

Amen!

 

Ek is het kinders van ander help groot maak. Die hier bo, het die wêreld vir my beteken. 

 

Vandag het een van daai kinders weer drooggemaak en ek voel asof dit my eie is, ek bid die Here dat als sal uitwerk en hulle sal weet hoe lief ek vir hulle is. En die voorbeeld wat ons probeer stel sal volg. En dat hulle nie hulle pa afskeep omdat ek in sy lewe is nie, ek is lief vir hom en vir als wat daarmee saamkom. Ons sal saamstaan, maak nie saak wat nie.

 

Stief kinders wie hier lees, dink . . .  en stief ouers wie hier lees, ons kan 'n klub begin.

 

Ek drink uit my pieringkie, my sluk is dik, maar die lafinissie van Onse Vader help.

 

Love yu all!

 

Iretha